కర్మబంధము - 2

కర్మబంధము-----------------------------------------------
కర్మలు మూడు విధాలు. అవి    

1)  సంచిత కర్మలు - గడచిన జన్మల అనేక కర్మల సముదాయమని చెప్పవచ్చు.  ప్రతీ జీవితం చివరలోనూ మనం చేసిన కర్మలలో కొన్ని,మూటకట్టి దాచబడతాయి. ఇవే మరలా జన్మ ఎత్తడానికి కారణం. వీటిని సంచిత కర్మలంటారు.

2)  ప్రారబ్ద కర్మలు - ఈ శరీరానికి కారణమైన సంచితాలలో కొంత భాగం పక్వానికొచ్చి, ఇప్పుడు అనుభవించడానికి ప్రారబ్దంగా మారతాయి. ఇవి తప్పించుకో లేనట్టివి. మూల్యం  చెల్లించవలసినదే. ఇవి జ్ఞానికీ అజ్ఞానికీ సమానమే. జ్ఞానికి పునర్జన్మ హేతువులైన సంచిత,ఆగామి కర్మలే నశిస్తాయి. ప్రారబ్దాన్ని ఎంతటి వారైనా  అనుభవించి తీరాలనేది కర్మ సిద్ధాంతం.

   

3)  క్రియామాను కర్మలు - వీటినే ఆగామీకర్మలనీ / వర్తమాన కర్మలనీ అంటారు.  ఇవే ఇప్పుడు చేసేవి. మన భవిష్యత్తును నిర్ణయించేవీను. మనం ఇప్పుడు కర్తృత్వ, భోక్త్రుత్వ అభిమానంతో చేసే కర్మలు సంచితంలో చేరి రాబోయే జన్మలో ప్రారబ్దంగా పరిణామం చెందుతాయి.

మనం వద్దు అని అనకున్నా గత కర్మల ఫలితాన్ని అనుభవించడానికి అవుసరమయ్యే పనులు చేసేందుకు మనలో ఆశలను, కోర్కెలను చిగురింప జేస్తాయి. మనం ఈ జన్మలో గతకర్మల ఫలితాల్ని అనుభవిస్తూ భవిష్యత్తులో ఎలాంటి కర్మలు చెయ్యాలో వాట్నిచేసే అధికారం మనకు ఉంది. ఇలా మనం, ఈ జన్మలో గతకర్మల ఫలితాల్ని అనుభవిస్తూ వాటిని తీరుస్తూ, రాబోయే జన్మలో ప్రారబ్దంగా పరిణమించే కర్మలనూ చేస్తాం. అంచేత ఈ రెండూ అంటే సంచితమూ, క్రియామాను కర్మలను విడదీయలేకుండా ఒకదానికొకటి పెనవేసుకునే ఉంటాయి. దీన్లో గమనిస్తే ,  ఏ ప్రయత్నమూ లేకుండా లభించేవి గతజన్మ కర్మల ఫలితంగాను, వేటికోసం ప్రయత్నిస్తామో అవి మన కొత్త కర్మలుగాను అనుకోవచ్చు.

మనం ఏ క్రొత్త కర్మలను చేస్తామో అందులో కొన్నిటిని ప్రతీ జీవితం చివరిలో వేరుగా ఉంచబడతాయి. ఇలా ఒక జీవితంలో కర్మలు చెయ్యకపోవడం అసంభవమే అయినా, మళ్ళీ ఈ  సంచిత కర్మానుసారంగా జన్మను పొందుతాం. ఈ కర్మలే అదృష్టం లేక ప్రారబ్దంగా పరిణామం చెందుతాయి . జీవుడుడు ఇలా కర్మబంధాల నుంచి విముక్తుడు కాడు. కర్మ బంధంలో ఇరుక్కుపోయిన జీవుడు బయట పడటానికి మార్గం తాను కనుక్కోలేక పోతున్నాడు. అంచేత కర్మ మార్గంలో చెప్పబడినట్లు కర్మలు చెయ్యడంలో నైపుణ్యాన్ని సంపాదించుకోవాలి.  ప్రారంభంలో మానవ జన్మ ఉత్తమ మైనదని చెప్పుకున్నాం. ఎందుకంటే ఈ జనన మరణాల పరంపర నుండి బయట పడి మోక్షాన్ని పొందటానికి భూమిపైన గల సుమారు  8.4 మిలియన్ల జీవ రాసులలో మానవ జన్మ ద్వారానే సాధ్యం. శరీరమే సాధనం.

ఒక కష్టం వచ్చిందంటే దానివల్ల శారీరకంగాను, మానసికంగాను ఏవిధంగా బాధను ఎదుర్కొన్నామో తెలుసుకోవాలి. ఆ అనుభవం వల్ల, అలాంటి  బాధను ఇంకొక వ్యక్తికి కలుగ చేయకుండా ఉండగలగాలి. అలాంటి బాధతో ఉండే  వ్యక్తులకు  సహాయం చేయడానికి, ఈ అనుభవం మనకు కల్పించబడిన ఒక అవకాశం.  కాని మనం చేస్తున్నదేమిటి?  ప్రతి విషయంలోనూ మన బాధలకు, కష్టాలకూ కారణమైన వ్యక్తులను, పరిస్థితులను, సంఘటనలను కారణంగా చూస్తూ, నిర్ణయం తీసు కొంటున్నాం. ప్రతీకారచర్యలకు పాల్పడుతున్నాం.  మన బాధలకు మూలాన్ని గుర్తించలేక పోవడమే  దానికి దానికి కారణం. అన్నిటికీ మూలమైన కర్మ నేర్పేదాన్ని, నేర్చు కోకపోవడం వల్ల ఇలా జరుగుతోంది.  దాంతో మన స్నేహితుడి లాంటిదైన కర్మ మరొక రూపంలో, మరొక సందర్భంలో  మరొకసారి మన జీవితంలోకి వస్తుంది. మనం నేర్చుకోవలసిన  పాఠాన్ని నేర్చుకోనేదాకా కర్మ మన వెంట వస్తుంటుంది. కాబట్టి తప్పెవరిదో  ఒకరిదిగా నిర్ణయించే పనిని తీసుకోకూడదు. అంతా ఒక పద్ధతి ప్రకారమే జరుగుతోందని, ఆ సత్యం అనుభవ పూర్వకంగా నేర్చుకొంటే మనం ఆధ్యాత్మికంగా ఎదుగుతాం. 

 

ఇలా ప్రతీ జన్మలోను మనం పరిణామం చెందుతూ మోక్షాన్ని సాధించటమే గమ్యం. మనం తెలియకుండా చేసే పనులకన్న తెలిసి చేసే పనులకు ఎక్కువ కర్మానుభవం (weightage) ఉంటుంది. అంచేత శుభ సంకల్పాలతో  కర్మానుభవాన్ని, దుఖాన్ని తగ్గించుకోవచ్చు. మనం చెడుకల్గించే కర్మలనే చేస్తాం. ఎందుకంటే మనకు కర్మను గురించి సరిగ్గా తెలియదు గనుక. వేదాంతపరంగా దేవుడు నిష్కారణంగా సుఖాలను గాని దుఃఖాలను గాని ఇవ్వడు. ఎవరికేది ప్రాప్తించాలో అలానే ప్రాప్తించడం జరుగుతుంది. ఏ శరీరంలో మనం ఆధ్యాత్మికంగా ఎదుగుతామో, అలాంటి జన్మలనే మనం పొందుతాం. కొందరికి ఒకే జన్మలో అనుభవిస్తే, మరికొందరు అనేకమైన జన్మలు దాలిస్తేనే కాని వారి కర్మ తీరడంలేదు. మనం ఇక్కడకు కొన్ని పాఠాలు నేర్చుకోడానికి వచ్చాం. మనం అభివృద్ది చెందాలంటే ఆ పాఠాలను నేర్చుకొని తీరాలి. ఎంత తొందరగా నేర్చుకొంటే, అంత తొందరగాను కర్మ మనలను వీడి పోతుంది. కాని ఎన్ని సంఘటనలు మనకు ఎదురైనా మనం వాటి నుండి నేర్చుకునేది ఉండక దుఖితులమవుతున్నాం.

    

నిజంగా వ్యక్తిగతమైన కర్మ లేదు. మానవ జాతి కర్మ మాత్రమే ఉంది. మనం గాలి పీల్చుకొని  గాలిని వదలుతున్నట్లే , ఆలోచనలని తీసుకొని ఆలోచనలను వదులుతున్నాం. అదే ఆలోచనావరణం అనేది. మానవుడు పదకొండు వేల సంవత్సరాలనుండి వదలిన ఆలోచనలు, అనుభవాలు, ఆశయాలూ ఆలోచనావరణంలో భద్రపరచబడి ఉన్నాయి. అదే మానవ జాతి కర్మ అంటాం. మానవుడు ఈ మానవ జాతి కర్మకు లోబడి ఉన్నాడు. మనలను ప్రపంచంలో ఉంటూనే కర్మఫలాన్ని అనుభవించమని బోధిస్తుంది. జరుగుతున్న సంఘటనలను బాగా అర్ధం చేసుకుంటే అవి మనకిలా దోహదపడుతాయి - మన సుఖ దుఖానుభవాల నుండి మన బలహీనతలను అధిగమించ డానికి, ధనవంతులమైతే నమ్రతను దీనత్వాన్ని అలవరచు కోడానికి ఉపయోగించు కోవాలి. ఈ జన్మలో పురుష ప్రయత్నం బలీయంగా ఉంటే పూర్వ జన్మలో కర్మ ఫలాలను ఓడించ వచ్చునని యోగ వాశిష్టం చెబుతోంది.