కర్మ మార్గం (1)

మనం చేసే ప్రతీ పనీ కర్మగానే చెప్పవచ్చు . మన ఇప్పటి స్థితి గతించిన జన్మ యొక్క కర్మల ఫలితమైతే , భవిష్యత్తులో పొందే స్థితి ; ప్రస్తుత కర్మల ఫలితాన్ని బట్టి ఉంటుంది . కాబట్టి మనమెలా ప్రవర్తించాలో తెలుసుకోవాలి . కర్మ యొక్క ఉద్దేశ్యం  ఆత్మను మేల్కొల్పడానికే . శరీరం ద్వారా మనసును స్వాధీనపరచుకొనే పద్ధతినే కర్మ మార్గం అంటారు. ఇహలోక దృష్టి, దేహంమీద అభిమానమూ ఉండేవారికి కర్మయోగమే  చెప్పబడింది. మోక్ష సాధనాల్లో ఒకటిగా కర్మయోగాన్ని భగవద్గీత ప్రతిపాదించింది. ఇది స్వయంగా మోక్షాన్ని కల్గించ లేదని కొందరు అంటారు. కర్మయోగం మొదట చిత్త శుద్ధిని కల్గించి , తద్వారా జ్ఞానం కల్గి మోక్షాన్ని పొందిస్తుందని  చెబుతారు. పాప పుణ్యాలను దగ్గరకు రానీయక ఫలాపేక్ష లేకుండా ఈశ్వరార్పణ బుద్ధితో కర్మలను చెయ్యడమే దీన్లో చాతుర్యం లేదా యుక్తి.

వివిధ సంకల్పాలతో మానవులు కర్మలను చేస్తారు. కీర్తికోసమో , ధనాశతోనో , అధికార వాంఛతోనో ఇలా అనేక  కోర్కెలతో పనులను చేస్తారు.  ఎలాంటి కోరికలూ లేకుండా కూడ , కర్మలు చేసే మహనీయులూ ఉన్నారు.  కర్మ చేయడానికి మనలను ప్రేరేపించేది స్వార్ధమే. సాధనతో ఈ స్వార్ధపరత్వాన్ని నశింప చేస్తే , నిస్స్వార్ధంగా కర్మ చేయ కలిగే సమయం వస్తుంది . ఇలాంటి స్థితి రాగానే మన శక్తులన్నీ ఏకమై జ్ఞానం కలుగుతుంది .

మనం చేసే ప్రతీ పనీ , యజ్ఞం అనే విశాల దృక్పధంతో గీతలో చెప్పబడింది. చతుర్విధ వర్ణోచిత కర్మలూ యజ్ఞంగా చెప్పబడ్డాయి. యజ్ఞం చేసేవాడు యజమాని. యజ్ఞం యొక్క స్వభావం త్యాగం. అంటే యజమాని తనకున్న దాన్లో కొంత పరులకోసం త్యాగం చెయ్యడమే యజ్ఞకర్మలో ఇమిడి ఉండే భావం. అన్ని ప్రాణులలో ఈశ్వరుడు ఉన్నాడు. ప్రాణులను /భూతములను తృప్తి పరిస్తే , ఈశ్వరుడిని తృప్తి పరచినట్లే. అదే మానవ సేవయే మాధవ సేవ అని చెప్పడమంటే.

శాస్త్రోక్త కర్మలు కొన్ని ఈలోకంలో ఫలితాన్ని ఇస్తాయి. కొన్ని కర్మలను ఆచరించడం వల్ల మరణానంతరం ఫలితాన్ని ఇస్తాయి. ఈ లోకంలో  ఇంద్రాది దేవతలను గురించి యజ్ఞ యాగాలు చేసే వారు కూడ   పరమాత్మను కర్మ మార్గము చేత ఉపాసిస్తున్నట్లే. ఇలాంటి కర్మల వల్ల , శీఘ్రమే కర్మల ఫలితాన్ని పొందుతారు. ఇలా శీఘ్రమే ఫల ప్రాప్తిని కల్గించే కర్మలు ; జ్ఞాన సాధకాలు  కాకపోయినా , చిత్త శుద్ది కోసం పండితులు సైతం ఈ మార్గాన్నే అనుసరిస్తుంటారు. ఎందు చేతనంటే చిత్త శుద్ది లేకుండా పరమాత్మను పొందే జ్ఞాననిష్ఠ లభించదు కాబట్టి. కర్మ యోగాన్ని అందరూ పాటించ వచ్చు. కర్మలు కాయిక, వాచిక , మానసికములని మూడు విధాలు. 

కాని కర్మ సిద్ధాంత ప్రకారం వీటిని కర్మలని అనరు. కర్మ సిద్ధాంతం ప్రకారం ఏ పనులు చెయ్యడం వల్ల కాని, చెయ్యకపోడం వల్ల గాని ; చేసే వాడికి పాప పుణ్యాలు కల్గుతాయో , అలాంటి బంధ కారణమైన పనులను కర్మ అంటారు.

అకర్మ అంటే – ఏ పనీ చెయ్యకుండా ఉండటం కాదు. కర్మ ఫలాన్ని ఆశించకుండా, నేను చేస్తున్నాను అనే అహంభావం వదలి , కర్మలు చేస్తే ; కర్మలు చేసే వాడికి కర్మఫలం అంటదు. ఫలాన్ని ఇవ్వడానికి శక్తిలేని కర్మను అకర్మ అంటారు. కర్మ సిద్ధాంతం ప్రకారం స్వర్గ, నరకాలను గాని ; పునర్జన్మను గాని కలిగించే శక్తి లేకపోడం వల్ల ఇట్టిది కర్మ కాదు. అంటే కర్మ కానిది అకర్మ. 

వికర్మ – స్వర్గాది ఫలాలను కోరి చేసే ఏపనైనా వికర్మ అనబడుతోంది. వికర్మ అంటే విపరీతకర్మ లేక నిషిద్ధ కర్మఅని అర్ధం. పుణ్యకర్మలు సైతం నిషిద్దాలే. వాటి ఫలితాలను అనుభవించడానికి మరో జన్మ నెత్తవలసి ఉండటం వల్ల. అంచేత వేదాంత శాస్త్ర దృష్టిలో గాని , ముముక్షువు యొక్క దృష్టిలో గాని ఇట్టి కర్మ నిషిద్ధ కర్మ గానే భావించబడు తోంది.

ఏది వికర్మగా చెప్పబడినదో , దాన్నే ఫలాపేక్ష లేకుండ ఈశ్వరార్పణ బుద్ధితో గాని, లోక కళ్యాణం కోసం గాని చేస్తే అప్పుడది ఆకర్మగా అవుతుంది. దీన్నే కర్మయోగం అంటారు. అకర్మ వికర్మల కార్యాచరణంలో భేదం లేదు. భేదం కేవలం సంకల్పం లోనే.