కర్మ మార్గం (3)

కాబట్టి వాంఛలు లేకుండ కర్మలను చెయ్యి. ఇంద్రియాలనీ తమ వ్యాపారాలను చెయ్యనీ . కాని ఏ కెరటానికీ నీ మనస్సును లొంగ నీయకు. బధ్దుడవు కాకు. ప్రేమతో చేసే ప్రతీ పనీ ఆనందాన్ని కలుగ జేస్తుంది. ఎలాంటి బాధ, అసూయ, స్వార్ధమూ లేని విధంగా కుటుంబ సభ్యులను, లోకాన్నీ ప్రేమించ కలిగినప్పుడు , నీవు అసంగుడవు కాదగ్గ స్థితిని పొందినట్లు గ్రహిస్తావు. ఇలా ప్రేమ పరమావధిని పొందితే , ప్రకృతి బంధాల నుంచి విముక్తులమై ప్రకృతిని యదార్ధ స్వరూపంలో చూడ గలుగుతాం. ప్రతి వస్తువునూ ఫలాపేక్ష లేకుండా లోకానికి సమర్పించ గల్గితే కర్మలు బంధాన్ని కలిగించవు.

ఈ లోకానికి మనం సుఖాన్ని గాని , దుఖాన్ని గాని పెంచలేం. భూమి మీద సుఖ, దుఖాల శక్తుల మొత్తం ఎప్పుడూ ఒక్కటే . కాకపోతే మనం చేసేది అటు నుంచి ఇటు, ఇటు నుంచి అటూ దాన్ని తోస్తాం. ఈ ప్రపంచమంతా దుఖంతో కూడుకున్నదే. పరోపకారం చెయ్యడమే మనం చెయ్యగల ఘన కార్యం. ప్రపంచం మంచిది కాని , చెడ్డది కాని కాదు.  ప్రతీ వ్యక్తీ తనకు తానే ఒక లోకాన్ని నిర్మించుకుంటాడు. మన మనోస్థితిని బట్టి జీవితం మంచిదిగా గాని చెడ్డదిగా గాని కన్పిస్తుంది. మనకి కలిగే ఉపయోగాన్ని బట్టి మంచి అని గాని చెడు అని గాని చెబుతాం. వాస్తవానికి ఈ ప్రపంచం పరిపూర్ణంగానే ఉంది. నిస్సంగత్వాన్నిఅలవరచుకొని కర్మలు చేస్తే,  ఏ పాప పుణ్యమూ అంటదు. ఈ విశ్వంలో దేన్నైనా నీవు లోబరచుకొంటే తప్ప , దానికి నీ మీద ఎలాంటి ప్రభావమూ ఉండదు. మనో  నిగ్రహం కలిగితే ఏదీ మంచి చెడులుగా అనిపించదు. అహంకారం తొలగి జీవ భ్రాంతి పోతే దుఃఖ మయంగా తోచిన ప్రపంచం ఆనందమయంగా తోస్తుంది. ఏ యోగమైన పట్టుదలతో సాధించాలి . సంసార మోహాన్ని వదలడం ఎంతో కష్టమైన పని. విషయాలను తెలిసికొని , వాటిని అనుభవించి , మనస్సుతో వాటిని క్రమంగా సంగరహితం అయ్యేవరకూ విడవాలి. దేనితోనూ తాదాత్మ్యం చెందకుండా మనస్సును స్వతంత్రంగా ఉంచుకోవాలి.

అనేక  మార్గాలచే  ఒక  గమ్యాన్ని చేరగలమనేది  వేదాంతంలో అంశం . కర్మ, భక్తి , జ్ఞాన , యోగ  మార్గాలని  వేర్వేరుగా నిర్దేశించబడినా ఒకయోగం  మరొక  దానితో  కలిసేఉంటుంది . ఏది ప్రధానంగాఉందో  దానికా పేరుపెడతారు . అన్నిటి  గమ్యమూ  మోక్షమే . అలాంటి  గమ్యాన్ని  స్వార్ధరహిత కర్మ  మూలంగా  పొందటమే  కర్మయోగం  . స్వార్ధ  రాహిత్యాన్ని   స్వయంగానే  సాధించుకోవాలి . అపుడు  ప్రతి  క్షణమూ  అనుభూతిగానే  ఉంటుంది . ఇదే  కర్మ  యోగ  రహస్యం . కర్మయోగి వైరాగ్యం – కర్మ ఫలాలలో అనాసక్తత, ఇహపరాలలో ఎలాంటి ఫలభోగ వాంఛలేకుండా ఉండటం.

దేహం ఉన్నంత వరకు చేసే అన్నపాన, స్నానాది కర్మలు నిత్య కర్మలు. ఇవి స్వాభావికాలవడం చేత దోషాలు కాదు. అలాగే అనారోగ్యానికి ఔషధాలు తీసుకోడం కూడ దోషాలు కావు. ఎందుకంటే వీటి వల్ల రాబోయే కాలంలో ఫలం కలుగదు కాబట్టి. వీటిని నైమిత్తిక కర్మలు/ శాంతి కర్మలు అంటారు. నిత్య నైమిత్తిక కర్మలు దోషాలు కావు. నిషిద్ధ కర్మలే త్యజించవలసినవి.

సకామకర్మలు – ఇవి ఫలాన్ని ఆశించి చెయ్యబడతాయి. ఆ ఫలాన్ని అనుభవించడానికి మరొక జన్మ అవుసరమై  సంసారంలో చిక్కుకోవాలి. అంటే జనన మరణాలు, ఈ సంసారమూ తొలగాలంటే సకామ కర్మలు చెయ్యకూడదు. కాని ముందు సకామ బుద్దితోనే కార్మలు చేస్తుండాలి. కాని ఫలాన్ని భగవంతుడికే అర్పించాలి. అలా చేస్తుండగా క్రమంగా ఫలాసక్తి నశించి నిష్కామ కర్మయోగం లభిస్తుంది. అపుడు ఈశ్వరేచ్చానుసారంగా పనులు జరుగుతూంటాయి. కర్తృత్వ భావం లేనపుడు రజస్తమస్సులు అణిగి సత్వంకూడా శుద్ధ సత్వమై ఈశ్వరేచ్చానుసారంగా వర్తిస్తుంది. జ్ఞానోదయం అయ్యేవరకూ విహితమైన కర్మలు చేస్తూ , తర్వాత వాటిని వదిలెయ్యాలి.